درفعالیتهای اقتصادی، زمین گاهی به صورت نهاده و گاهی به شکل کالا و در برخی از موارد، به عنوان دارایی مورد استفاده قرار می گیرد، به همین جهت، بازار زمین، مجموعه ای از اطلاعاتی را که هر یک از بازارهای نهاده، کالا، و دارایی ارائه می کنند، به تنهایی عرضه می کند. این قابلیت ویژه سبب شده که از آغاز دوره تدوین نظریات تحلیلی اقتصادی، بازار زمین مورد توجه اقتصاددانان قرار گیرد و اطلاعاتی که در این بازار برای هدایت فعالیتهای اقتصادی پدید می آید، مورد بحث و تفسیر قرار گیرد. به رغم مشکلات شگرفی که کلاسیکها و نئوکلاسیکها در تدوین توابع عرضه و تقاضای زمین داشته اند، و نیز تلاشهای فراوانی که اقتصاددانان متأخر در توضیح نقش ویژگیهای زمین در تعیین قیمت تعادلی و مقدار بهینه آن ویژگیها داشته اند، هنوز ابهامایی در تفسیر و شناسایی توابع تقاضا و عرضه زمین باقی مانده است. هدف این مقاله، پس از تشریح ابهاماتی یاد شده، ارائه الگویی است برای استخراج توابع عرضه و تقاضای زمین تا هم بتوان آنها را در کوتاه و بلندمدت شناسایی کرد و هم اثر ویژگیهای زمین و عوامل دورنزا و برونزا در بازار آن را تبیین کرد. اطلاعاتی که از این طریق برای دست اندرکاران بازار زمین حاصل می شود، اعم از آنکه زمین به صورت نهاده یا کالا مورد تقاضا یا عرضه باشد، به تفصیل ارائه و تفسیر خواهد شد.